میکرواینجکشن چیست؟

میکرواینجکشن نوعی تکنیک است که در شیوه درمان ناباروری با لقاح بیرون از رحم یا آی وی اف استفاده می شود. در این شیوه درمان ناباروری لقاح توسط متخصص رویان شناسی و با تزریق مستقیم اسپرم به داخل تخمک انجام می گردد. از این شیوه به طور معمول زمانی استفاده می شود که در اسپرم مرد مشکلی وجود دارد. در حال حاضر لقاح در روش IVF اغلب به کمک میکرواینجکشن انجام می شود. در ادامه این مطلب به تشریح این شیوه درمانی می پردازیم.

موارد تجویز روش میکرواینجکشن یا ICSI

میکرواینجکشن یا ICSI در واقع برای درمان ناباروری های شدید به کار می رود که معمولا با دیگر روش ها قابل درمان نیست. این شیوه به مردهایی که اسپرم در دستگاه تناسلی آن ها تولید نمی شود و یا تعداد اسپرم های تولید شده خیلی کم است هم می تواند کمک کند تا بچه دار شوند. امروزه در اکثر موارد آی وی اف، لقاح به وسیله میکرواینجکشن انجام می گیرد.

این روش در صورتی که مشکلات زیر وجود داشته باشند، شانس باروری را تا حد مناسبی بالا می برد:

• در صورتی که اسپرم در مایع منی وجود نداشته باشد.
• در صورتی که تعداد اسپرم‌ها کم باشد.
• در صورتی که تحرک اسپرم‌ها کم باشد.
• غیرطبیعی بودن فرم اسپرم‌ها
• صدمه دیدن یا نداشتن مجرای وازدفران در مرد
• انجام عمل وازکتومی در چند سال اخیر
• مواجهه با مشکل در روال لقاح آی وی اف پیشین

بعلاوه در صورتی که از تخمک های منجمد آی وی اف پیشین یا در صورت احتیاج به انجام آزمایش های ژنتیک قبل از انتقال رویان، امکان دارد پزشک انجام دادن تکنیک میکرواینجکشن را به شما پیشنهاد دهد. بیشتر بخوانید: IUI

مراحل انجام میکرواینجکشن

مراحل انجام میکرواینجکشن همان مراحل آی وی اف است اما با این تفاوت که امکان دارد روند جمع آوری اسپرم ها متفاوت باشد. بعلاوه درست برعکس روش سنتی آی وی اف، عمل لقاح بین تخمک و اسپرم در داخل آزمایشگاه و بصورت تزریق اسپرم به تخمک انجام می شود.

در صورتی که در آزمایش های آنالیز اسپرم مشکلی دیده نشود، نمونه گیری از اسپرم طبق روش آی وی اف خواهد بود. اگر نتیجه آزمایشات وجود اسپرم در مایع منی را مشخص نکند، به منظور جمع آوری اسپرم ها امکان دارد پزشک جراحی را به شما پیشنهاد کند.  

دو شیوه رایج برای جمع آوری اسپرم های مرد در صورتی که در مایع منی اسپرم وجود نداشته باشد و یا اینکه مرد توانایی انزال نداشته باشد را در زیر آورده ایم:

عمل جراحی میکروسکوپی

پزشک متخصص در این شیوه به کمک انجام عمل جراحی میکروسکوپی، اسپرم را از بیضه ها و یا از مجاری حمل کننده اسپر ها بیرون می کشد. روال معمول این عمل به این صورت است که از بی حسی موضعی استفاده خواهد شد و پس از تزریق بی حسی دردی وجود ندارد. بعد از انجام دادن این عمل باید به مدت ۵تا ده روز از انجام فعالیت های سنگین خودداری کرد. ولی بعد از گذشت یک تا دو روز فرد می تواند به روال عادی اش و سرکار برگردد.

نمونۀ گیری بافت در صورت لزوم

 در صورتی که انجام عمل میکروسکوپی با موفقیت همراه نباشد، پزشک متخصص یک نمونه بافت را که به احتمال زیاد حاوی اسپرم است را از داخل بیضه ها برمی دارد.  

دیگر مراحل میکرواینجکشن همانند شیوه آی وی اف انجام می شود. اول زن به منظور تحریک تخمک گذاری تحت درمان دارویی قرار می گیرد و بعد با انجام عمل پانچکر، تخمک ها از بدن زن استخراج می شوند. سپس در آزمایشگاه متخصص رویان شناسی آن ها را مورد بررسی قرار داده و اسپرم هایی که از مرد جمع آوری شده اند با شیوه میکرواینجکشن به تخمک ها تزریق می گردند.

پس از انجام عمل لقاح مصنوعی به این روش، رشد رویان شروع شده و به طور معمول پس از گذشت ۳ تا ۵ روز پس از لقاح، رویان های سالم توسط پزشک متخصص به رحم انتقال می یابند. پس از ۲ هفته هم باید آزمایش بارداری به منظور لانه گزینی جنین انجام گیرد.

احتمال موفقیت میکرواینجکشن

در صورتی که از شیوه آی وی اف سنتی استفاده کرده اید اما به دلیل وجود مشکلی در بارورسازی تخمک این درمان ناموفق بوده است، با اضافه کردن میکرواینجکشن به درمان خود می توانید شانس لقاح را بالا ببرید. زیرا این پروسه توسط یک متخصص رویان شناسی و در آزمایشگاه انجام خواهد شد.

آمار بدست آمده از تولد نوزادان با روش آی وی اف که با تکنیک میکرواینجکشن صورت گرفته است  مشابه آمار روش قدیمی آی وی اف است که بدون میکرواینجکشن انجام شده است. با این تفاوت که موارد خاص ناباروری آی وی اف با این روش شانس باروری شان به حد زیادی افزایش می دهد. بیشتر بخوانید: بهترین جراح لابیاپلاستی

معایب روش میکرواینجکشن چیست؟

میکرواینجکشن به دلیل آنکه همان شیوه آی وی اف است، مشکلات و معایب شیوه آی وی اف را هم دارد. هزینه ها و زمانبر بودن پروسه درمان، احتمال چند قلو شدن و بروز سندروم تحریک بیش از اندازه تخمدان، از جمله معایب و مشکلات روش آی وی اف با میکرواینجکشن است. مردانی که برای بارور شدنان از شیوه میکرواینجکشن استفاده می کنند. امکان دارد مشکلات باروری مانند کم بودن تعداد اسپرم ها یا نداشتن مجرای وازدفران به دلیل نقایص ژنتیک در این افراد باشد.   

اگر این مشکل را بصورت ژنتیکی مرد داشته باشد، امکان دارد فرزند پسر او هم دچار این اختلال گردد. به همین علت، اگر احتمال ایجاد این مشکل در آینده باشد قبل از انجام عمل میکرو اینجکشن، زن و مرد باید تحت مشاوره ژنتیک قرار بگیرند.

علت اصلی استفاده از روش میکرواینجکشن

از مهم ترین دلائل درمان ناباروری به روش میکرو اینجکشن در زوجین شامل موارد زیر می شوند:

• مردانی که بدن آن ها اسپرم خیلی کمی تولید می کند.
• نداشتن حرکت نرمال اسپرم
• وجود مشکلاتی در ناحیه تناسلی مردان که ممکن است مانع خروج اسپرم شود.
• هنگامی که اسپرم در اتصال به تخمک مشکل داشته باشد.
• وقتی که از تخمک هایی که در شرایط آزمایشگاهی بوده اند استفاده شده باشد.

میکرواینجکشن برای چه افرادی مناسب است؟

این شیوه مناسب افرادی است که شرایط زیر را دارند:

• وقتی تعداد اسپرم های مرد بسیار کم است.
• زمانی که اسپرم نمی تواند به طور صحیح حرکت کند یا اینکه بصورت غیرعادی حرکت کند.
• هنگامی که عمل وازکتومی انجام شده باشد، یا بدلیل وجود انسداد، اسپرم به مرحله انزال نرسد.
• وقتی که حجم زیادی آنتی بادی در مایع منی وجود داشته باشد.
• زوجین قبلا از روش IVF استفاده کرده باشند اما لقاح قبلی با شکست مواجهه شده باشد.