درمان ناباروری با IUI

روش‌های متفاوتی برای درمان ناباروری وجود دارد که یکی از آنها درمان ناباروری با IUI است. IUI (تلقیح داخل رحمی) که به عنوان لقاح مصنوعی نیز شناخته می‌شود، نوعی درمان ناباروری است که اسپرم‌های باکیفیت بهتر از اسپرم‌های کند، غیرمتحرک یا شکل غیرطبیعی جدا و سپس این اسپرم‌ها مستقیما به رحم تزریق می‌شوند. IUI رسیدن اسپرم به تخمک را آسان‌تر می‌کند. زیرا زمان و مسافتی را که اسپرم باید طی کند کاهش می‌دهد. درنتیجه شانس باردار شدن افزایش می‌یابد.

چه زمانی از درمان ناباروری با IUI استفاده می‌کنند؟

• مشکلات مخاط دهانه رحم: مخاط تولید شده توسط دهانه رحم به اسپرم کمک می‌کند تا از واژن، از طریق رحم و لوله‌های فالوپ حرکت کند. درصورتی که دارای مخاط غلیظ باشید، حرکت کردن برای اسپرم سخت می‌شود. بنابراین با IUI، اسپرم دهانه رحم را دور می‌زند و مستقیم به رحم می‌رود.

• کم بودن اسپرم یا اختلالات اسپرم: تجزیه و تحلیل مایع منی بخشی از درمان نازایی است. درصورتی که اسپرم کم، کند و ضعیف باشد، IUI به حل این مشکلات کمک می‌کند. زیرا فقط اسپرم با کیفیت بالا انتخاب می‌شود.

• استفاده از اسپرم اهدا کننده: بعضی از افراد از اسپرم‌های فردی که شریک زندگی آنها نیست، استفاده می‌کنند. به این تلقیح اهدایی DI می‌گویند. DI زمانی استفاده می‌شود که یکی از شرکا اسپرم نداشته یا کیفیت اسپرم آن بیش از اندازه پایین باشد.

• انزال یا اختلال نعوظ: در صورتی که شریک زندگی اختلال نعوظ یا انزال داشته باشد، می‌توان از IUI استفاده کرد.
• آلرژی به مایع منی: در موارد بسیار کم، بعضی از افراد ممکن است به مایع منی همسر خود حساسیت داشته باشند. IUI در این مورد بسیار اثربخش است زیرا پروتئین‌های ایجادکننده آلرژی در زمان شستشوی اسپرم حذف می‌شوند.

پروسه درمان ناباروری با IUI

جدول زمانی برای درمان نازایی با IUI تقریبا ۴ هفته حدود ۲۸ روز است. درواقع طول آن تقریبا به اندازه یک سیکل قاعدگی منظم است. قبل از شروع فرآیند هر دو شریک معاینه کامل نظیر آزمایش خون، تجزیه و تحلیل مایع منی، سونوگرافی و سایر تشخیص‌ها است.

به برخی از افراد داروی خوراکی باروری به مدت پنج روز یا داروهای تزریقی تا دو هفته داده می‌شود. این امر شانس تخمک‌گذاری و آزادسازی چندین تخمک را افزایش می‌دهد. البته ممکن است همه افراد به این داروها نیاز نداشته باشند.

تلقیح یک فرآیند سریع است. چند دقیقه طول می‌کشد تا اسپرم وارد شود. ممکن است پزشک از شما بخواهد که حدود ۱۵ دقیقه دراز بکشید. همچنین دو هفته بعد از لقاح می‌توانید تست بارداری دهید. بیشتر بخوانید: آی یو دی هورمونی

تفاوت درمان ناباروری با IUI و IVF

در درمان ناباروری با IVF (لقاح آزمایشگاهی)، تخمک و اسپرم در خارج از بدن (در آزمایشگاه) بارور می‌شوند و سپس به عنوان جنین در رحم قرار می‌گیرند. درصورتی که در درمان نازایی با IUI، لقاح در داخل لوله فالوپ انجام می‌شود.

مراحل درمان ناباروری با IUI

برنامه درمانی هر پزشک کمی متفاوت است. اما درمان ناباروری با IUI معمولا شامل موارد زیر است:

• تخمک‌گذاری: پزشک باید دقیقا زمان تخمک‌گذاری را بداند. تعیین این زمان را می‌توان با استفاده از کیت پیش‌بینی تخمک‌گذاری در خانه انجام داد که هورمون لوتئین کننده (LH) را تشخیص می‌دهد. همچنین پزشک از طریق آزمایش خون، می‌تواند LH را تشخیص دهد.

در بعضی موارد پزشک آمپول HCG (گنادوترویین جفتی انسانی) را تزریق می‌کند. آزادسازی تخمک معمولا بعد از ۳۶ ساعت از زمان تزریق اتفاق می‌افتد.

• آماده‌سازی نمونه مایع منی: در روز عمل IUI همسر شما یک نمونه اسپرم تازه ارائه می‌دهد. در بعضی از موارد می‌تواند نمونه را از قبل ارائه دهد و پزشک آن را تا زمان استفاده منجمد کند. اسپرم از طریق فرآیندی به نام شستشوی اسپرم برای تلقیح آماده می‌شود.

• تلقیح: روش تلقیح ساده است و فقط چند دقیقه طول می‌کشد. پزشک با یک کاتتر اسپرم شسته شده را از طریق دهانه رحم به رحم تزریق می‌کند. ممکن است بعد از IUI به شما پروژسترون داده شود. پروژسترون به حفظ پوشش داخلی رحم کمک می‌کند و شانس لانه گزینی را افزایش می‌دهد. دو هفته بعد از تلقیح اسپرم، می‌توانید تست بارداری انجام دهید.

چه افرادی کاندید انجام عمل IUI هستند؟

شیوه درمانی ناباروری IUI پیش از درمان با ای وی اف به کار برده می شد. دلایلی که باعث می شوند تا این روش به افراد توصیه گردند، عبارتند از:

اگر تعداد اسپرم ها زیاد نباشد و همچنین کم تحرکی در اسپرم ها مشاهده شود و داشتن تعداد اسپرم های غیر نرمال و کم یا زیاد بودن حجم منی یا وجود داشتن آنتی اسپرم یا آنتی بادی در مایع منی دلایلی هستند که موجب می شود تا به فرد این شیوه درمانی پیشنهاد شود.

همچنین بیماری های زنان از جمله عفونت واژن، آندومتریوز، کم بودن مخاط دهانه رحم و وجود برخی ترشحات کشنده در دهانه رحم و مشکلات مرتبط با تخمک گذاری بیماری های است که باعث می شود برای درمان ناباروری از این شیوه استفاده گردد.

میزان موفقیت درمان ناباروری با IUI

نرخ حاملگی برای IUI هنگام استفاده از داروهای ناباروری می‌تواند تا ۲۰ درصد باشد. البته اثربخشی این روش، به علت اصلی ناباروری و سن مادر هم بستگی دارد. سن به عنوان یک عامل مهم در موفقیت IUI است. درمان نازایی با IUI قبل از ۴۰ سالگی توصیه می‌شود.

خطرات درمان نازایی با IUI

درمان ناباروری با IUI نسبت به سایر درمان‌های تهاجمی‌تر مانند IVF، کم خطراست. بعضی از این معایب عبارتند از:

• زایمان چند قلویی: در صورت مصرف داروهای باروری ممکن است بیش از یک تخمک آزاد کنید. درنتیجه شانس شما را برای باردار شدن دوقلو، سه قلویی افزایش می‌دهد. بارداری چند قلویی، خطر زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد را در پی دارد.

• لکه بینی: این روش کمی باعث خونریزی واژینال است.

• سندروم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS): مصرف بیش از حد داروهای باروری مانند گنادوتروپین‌ها، باعث می‌شود که تخمدان‌های شما دردناک و متورم شوند.